تاریخچه دانشنامه زاگرس
فارسي زبان ها و ايرانيان باسواد از ديرباز با منابع دانشنامهاي و دانشنامه‌وار كم وبيش آشنايي داشته‌اند. در عصر جديد و پس از ورود مدرنيته و مظاهر مدرنيته به ايران هم دست كم خواص با دانشنامه‌هايي كه به شيوة جديد در غرب تدوين مي‌شد و انتشار مي‌يافت، آشنايي داشته‌اند. گفته شده است كه عباس ميرزا نايب السلطنة قاجار نسخه‌اي از دانشنامة بريتانيكا را در مجموعة كتاب‌هايش داشته و با اندك آشنايي‌اش با زبان انگليسي گاه به آن مراجعه مي‌كرده و بيشتر مطالب فنّي و نظامي آن را مي‌ديده است. حتي چند مقاله از همان دانشنامه در همان دورة او به زبان فارسي ترجمه شده است.
پس از تأسيس دوره‌هاي آموزش عالي در ايران و تأسيس مدرسه‌هايي براي اين آموزش در عصر قاجار و دورة پهلوي اول، مانند دارالفنون، مدرسة سياسي، حقوق، فلاحت، دانشسراي عالي، و دانشگاه تهران، آشنايي با شمار بيشتري از منابع مرجع ، از جمله كاربرد دانشنامه‌ها، افزايش يافت. دانشجويان اعزامي به خارج نيز در دانشگاه‌هاي غرب از نزديك با كاربرد اين گونه منابع آشنا شدند. خلاصه اينكه گسترش دامنة اين آشنايي‌ها، انديشه‌هاي خام و اولية تدوين دانشنامهاي به زبان فارسي را به ميان آورد كه نشانه‌هايي از آن در عصر قاجار، در دارالترجمة ناصري، در دارالفنون و در وزارت معارف ديده مي‌شود. پس از آن دوره هم چندين كوشش در اين راه به عمل آمد، اما چرا همة اين كوشش‌ها به سرانجام دلخواه نرسيد و دانشنامهاي ملّي در ايران تدوين نيافت، شايد داستان پر آب چشمي باشد كه آسيب‌شناسي آن بتواند به كوشندگان ديگر ياري برساند تا در آينده آشناتر از پيش با تجربه‌ها و آگاهانه‌تر در اين راه گام بردارند.
بنیاد دانشنامـه زاگرس از سال 85 به صورت فردی و از فروردین سال 1395 با اهداء یک واحد مسکونی توسط آقای مهرداد مولایی (بنیان‌گـذار) و با همکاری مؤسسه فرهنگی رساپویش، آغاز به کار نمود. بنیـاد دانشنامه زاگـرس مأموریت خود را مستندسازی، تجمیع و طبقه‌بندی علوم و اطلاعات موجود با هدف تولید و ترویج منابع مرجع در قالب دانشنامه و فرهنگ‌های دانشنامه‌ای و دسترس‌پذیرکردن دانش برای همه اقشار جامعه می‌داند و تلاش می‌کند در حوزه تولید و ترویج دانشنامه‌های عمومی و تخصصی، نقش محوری در کشور ایفا کند. رعایت استانداردهای علمی دانشنامه‌نگاری و بهره‌گیری از استادان و دانشمندان برتر کشور در تولید و داوری مقالات از اصول اساسی بنیاد است.